Thor
– (Grom, Piorun), Asathor (Piorun Asów), Einriði, Eindriði
(Samotny Jeździec), Rymr (Ryczący, Grzmiący), Hlorriði (Ryczący
Sprawca Burzy (?) lub Jasny Jeździec (?)), Ökuthor
(Thor z Wozem [Bojowym]), Wethorm (Obrońca Świętości), Weur
(Osłaniasz Świętośći (?)), Wingthor (Rzucający Gromy).
Najsilniejszy
z Asów słynie jako wróg i zabójca olbrzymów, przed którymi
broni bogów i ludzi. Jego domeną jest walka, ale również władza
nad zjawiskami atmosferycznymi, które regulują płodność ziemi.
"...panuje w powietrzu, rządzi grzmotami i błyskawicami,
wiatrem i deszczem, pogodą i owocowaniem” – jak pisze Adam z
Bremy. Posiada także moc odwracania zarazy powodowanej być może
nieurodzajem.
Thor
jest bogiem siły i walki, jednak ciężko o nim mówić jako o bogu
wojny i porównywać z Tyrem lub Odynem. To nie wojny a raczej
pojedynki były sferą bojowej aktywności tego boga. To wyprawy
przeciw olbrzymom mające na celu obronę bogów i ludzi albo
zdobycie czy odzyskanie niezbędnych im przedmiotów. Walki Thora
zawsze mają charakter pojedynku lub indywidualnej wyprawy, nigdy zaś
wojny.
Swoich
bohaterskich czynów dokonuje niemal zawsze poza światem bogów,
najczęściej w świecie olbrzymów. Sam ma wyraźne rysy olbrzyma, w
końcu jego matką jest olbrzymka Jörd
(ziemia), (zwana też Hlodyną i Fjorgyną) a
ojcem Odyn (syn olbrzymki). Oczywiście
Jednooki jest od własnego syna dużo mądrzejszy, co nie oznacza, że
Thor jest głupi. Wygrał przecież w pojedynku na wiedzę z karłem
Alvisem (Wszystkowiedzącym), któremu bogowie obiecali bez wiedzy
Thora rękę jego córki – Thrudr, w zamian za wykonanie jakiejś
pracy. Thor musiał zgodzić się na ten układ, ale postawił
warunek – zażądał od najmądrzejszego z karłów odpowiedzi na
szereg pytań, które zadawał mu przez całą noc, aż do świtu,
kiedy to światło słoneczne zamieniło w kamień tego
najmądrzejszego z krasnoludów.